Kampania – świńska czy wyborcza?

A może i taka i taka, choć niezbyt sprytnie połączone?

Ale po kolei. Gdzieś blisko morza, gdzieś w małym polskim samorządzie, jakoś tak przy wyborach samorządowych pojawił się pewien komitet. Ze smutkiem dodam, że w nazwie miał Polska, choć Polsce pewnie to chluby nie przynosi.

W tym właśnie komitecie pojawił się pomysł, aby do zamierzonych celów, czyli wygrania wyborów, użyć świń. Ja wiem, że to „Bogu ducha winne” zwierzęta, które czasem każdy z nas w różnej formie akceptuje na swoim stole. Jednak serwowane przy każdym spotkaniu za głos w wyborach, a przy tym połączone z podawanym czasem piwem spowodowały, że działania takie stały się przedmiotem kpin i żartów. A ja jeszcze raz podkreślę, te świnie nie są niczemu winne, ktoś chciał je po prostu w nędzny i nikczemny sposób wykorzystać!

Świńskie były też często słowa i plotki, kłamstwa i sposób namawiania na głosowanie na ten komitet. Ile konkurenci polityczni tego komitetu mogli się dowiedzieć w ramach tej ”świńskiej aktywności”, jak dużo było tam zwykłego krzywdzenia innych i lekceważenia zwykłych ludzi. To akurat nie jest śmieszne, choć i tu cała kampania kojarzy się z tym jednym słowem, z tym jednym zwierzęciem.

I tylko ulga wynikająca z rezultatów wyborczych powoduje, że jest trochę lżej, że człowiek lekko się uśmiecha. I szuka pozytywów. A to, że nie wszyscy z tamtego komitetu byli chamscy i kłamliwi. A to, że z niektórymi da się porozmawiać, że jedna osoba (kandydat na radnego) potrafiła życzyć powodzenia i pogratulować, że kilka wstydziło się takiej kampanii. Czy w końcu najważniejszy pozytyw, czyli to, że wyborcy są dojrzali i nie dali przekupić się za świnię i piwo. A że kontrkandydat na stanowisko burmistrza nawet osobiście nie pogratulował, to chyba nikogo nie dziwi. Mam tylko nadzieję, ze w tym małym, fajnym, przyjemnym samorządzie za wiele swoich słów po prostu będzie mu wstyd.

I nie muszę chyba dodawać, że zbieżność sytuacji i miejsc jest … całkowicie przypadkowa 😉.

Źródło: internet